Хематолошки статус
Ја анализираме состојбата и составот на крвта (црвени и белите крвни зрнца и тромбоцити). Оваа анализа вклучува процентуални и бројчани вредности на различните типови клетки, што помага во дијагностицирањето на анемија, инфекции или други болести и состојби поврзани со крвта.
Хистолошки анализи
Се користат за изучување на ткивата под микроскоп, со цел да се идентификуваат промени, аномалии или патологии. Овие анализи се често извршуваат за дијагностицирање на различни видови на канцери, запаливи процеси или други болести и синдроми
Протеински статус
Се однесува на нивото и составот на протеините во крвта или други телесни течности. Оваа анализа се користи за да се оцени општата здравствена состојба и да се идентификуваат недостатоци во протеинскиот метаболизам, што може да биде поврзано со нутритивни проблеми, хронични болести или други медицински состојби.
Липиден статус
Се однесува на нивото на различни масти, вклучувајќи холестерол, триглицериди и други липиди во крвта.
Оваа анализа се користи за да се оцени ризикот од кардиоваскуларни заболувања кај пациентите и да се одреди потребната интервенција, како на пример, диета, вежбање или медикаментозна терапија, за контролирање на нивото на липидите во организмот.
Глуциден статус
Се однесува на нивото на глукозата во крвта. Оваа анализа се користи за да се оцени нивото на глукоза во крвта, што е важно за дијагностицирање и мониторирање на дијабетес и други состојби поврзани со метаболизмот.
Контролата на глуцидниот статус е важна за одржување оптимално здравје и превенирање на компликации поврзани со високи или ниски нивоа на глукоза во крвта.
Деградациони продукти
Се работи за органски или неоргански супстанци кои се формираат како резултат на разни хемиски или биолошки процеси во телото.
Анализата на деградационите продукти се користи за да се идентификуваат и пратат промените во хемискиот состав на ткивата, органите или околината, и може да има значење во дијагностицирањето на болести или како индикатор за ефикасност на терапија.
Ензимски статус
Се однесува на нивото и активноста на различни ензими во организмот. Овие анализи се користат за да се процени здравствениот статус на органите и системите, бидејќи ензимите играат клучна улога во различни биохемиски процеси, како што се метаболизмот, дигестијата и други биолошки функции.
Идентификувањето на измена во нивото или активноста на ензимите може да биде индикатор за разни болести или проблеми во функционирањето на органите.
Електролитен / Јонски статус
Се однесува на концентрацијата и врската на различни јони во крвта и телесните течности како што се натриум (Na+), калиум (K+), калциум (Ca2+), магнезиум (Mg2+) и други.
Оваа анализа се користи за да се оцени функцијата на многу клетки и органи во организмот, вклучувајќи ги срцето, мускулите и невроните. Неурамнотежените нивоа на електролитите можат да бидат индикатори за различни медицински проблеми, вклучувајќи дехидрација, болести на бубрезите или дисфункции на други органи и системи.
Срцеви биомаркери
Тоа се протеини или молекули кои се произведуваат од срцето или другите органи во околината кога срцевите мускули се оштетени или оптеретени.
Биомаркерите како креатинкиназа (CK-MB), тропонин и натриуретички пептид (BNP), се користат во клиничка пракса за да се дијагностицираат и следат разни срцеви состојби, вклучувајќи инфаркт на миокард, ангина пекторис и затворени срцеви леса.
Тумор маркери
Тоа се биохемиски супстанции, како протеини или гени, кои се произведуваат од туморите или од телесните ткива во реакција на присуство на туморски процес.
Овие маркери, како CA-125, PSA и CEA, се користат како индикатори за присуство на тумори, за следење на напредокот на болеста и ефикасноста на терапијата, и за скрининг на ризикот од канцер. Иако се користат во клиничка пракса, треба да се има предвид дека нивната зголемена концентрација може да биде резултат на други болести или услови, и затоа обично се користат заедно со други клинички и дијагностички тестови за постапување во конкретен клинички контекст.
Адренални и питуитарни хормони
Биохемиски супстанции кои се произведуваат од адреналните жлезди и питуитарната жлезда (хипофиза) во мозочниот дел на главниот мозок.
Овие хормони, како што се кортизол, алдостерон, адреналин и вазопресин, играат клучна улога во контролирањето на разни функции во организмот, вклучувајќи ги метаболизмот, имунолошкиот одговор, контролата на крвниот притисок и регулацијата на хидратацијата. Анализите на овие хормони се користат за да се идентификуваат проблеми или нарушувања во функцијата на адреналните и питуитарните жлезди, како што се кушингов синдром, Адисонова болест, акромегалија и дијабетес инсипидус и други.
Репродуктивна ендокринологија
Се однесува на областа на медицината која се занимава со истражување и терапирање на хормонални проблеми и промени кај репродуктивниот систем на мажите и жените.
Ова вклучува проблеми како што се нерегулирана менструална циклус, неплодност, хормонални дисбаланси во бременоста и многу други аспекти поврзани со репродуктивното здравје. Ендокринолозите во оваа област користат различни дијагностички тестови и терапии за да ги решат овие проблеми и да го поддржат здравјето на репродуктивниот систем.
Коскен метаболизам
Се однесува на процесите на формирање, регенерација и разградба на коските во организмот. Овие процеси се контролирани од различни хормони и фактори, вклучувајќи ги калциумот, витамин Д, паратиреоидниот хормон, тироидните хормони и други.
Анализите на коскениот метаболизам, како што се калциум во крвта, протеинските маркери за обнова на коските и DEXA скенер, се користат за да се оцени здравствениот статус на коските, да се дијагностицираат и следат коскени болести, како што се остеопорозата или остеопенијата, и да се прати ефикасноста на терапијата.
Тироидна функција
Се однесува на работата на тироидната жлезда, која произведува тироидни хормони (тријодтиронин - T3 и тироксин - T4) кои го контролираат метаболизмот, растот и функциите на многу органи и ткива во телото.
Анализите на тироидната функција, како што се мерење на нивата на TSH (тиреоидно стимулирачки хормон), T3 и T4 во крвта, се користат за да се дијагностицираат разни тироидни болести, вклучувајќи ги хипотиреозата, хипертиреозата, тироидните нодуси и тиреоидните анти-тела поврзани со автоимунски болести. Овие тестови се користат и за мониторирање на терапијата за нарушувањата на работата на тироидата.
Хемостаза
Се однесува на процесите кои го контролираат крвотокот и спречуваат губење на крв преку коагулација и фибринолиза.
Ова вклучува формирање на крвен тромб во случај на повреда, спречување на непотребно зголемување на тромбот и негово разсложување откако ќе се решат потребите за зголемената коагулација. Анализите на хемостазата, како што се времето на крвоточна коагулација, вредностите на протромбинот и активираниот парцијален временски фактор, се користат за да се дијагностицираат и следат разни крвни заболувања, како што се хеморагични расстројства или дисфункција на коагулацијата.
Детекција на злоупотреба на дроги
Вклучува анализирање на различни телесни ткива или течности за присуство на нелегални или патолошки супстанции, како што се марихуана, кокаин, амфетамини, опиати и други.
Овие анализи се изведуваат преку тестирање на примероци од крв, урина, плунка или коса, користејќи различни методи како имунохемијска анализа (IA), газна хроматографија (GC) и течна хроматографија (LC). Детекцијата на злоупотребата на дроги се користи за дијагностицирање на зависност, мониторирање на терапија и превенција на нелегална употреба на дроги во различни средини како што се работното место, спортски тимови или криминални случаеви.
Алергии
Тоа се непатолошки реакции на имунолошкиот систем на организмот кон обично безопасни супстанци, наречени алергени. Овие реакции можат да предизвикаат различни симптоми, вклучувајќи осип, сврбеж, кашлица, отекување, краток здив и анафилактички шок.
За дијагностицирање и идентификување на алергиите, се користат различни методи, вклучувајќи кожни тестирања, проби на крв и прашалници за клинички симптоми. Лекувањето на алергиите може да вклучува избегнување на алергените, употреба на антихистаминици, инхалатори, имунотерапија и други методи за контролирање на симптомите.
Интолеранција на храна
Се однесува на непријатни реакции на храна кои се предизвикани од организмот поради недостаток на одредени ензими или други биохемиски механизми, кои ја ослабуваат способноста на телото да го преработува одредени хранливи супстанци.
Овие реакции не вклучуваат имунолошки механизми, како што се случајот со алергиите. Симптомите на интолеранцијата на храна можат да варираат, вклучувајќи стомачни болки, надуеност, гастроинтестинални проблеми, кожни и респираторни симптоми и други. Дијагностицирањето на интолеранцијата на храна обично вклучува извлекување на историја за храна и симптоми, како и експериментално избегнување на одредени хранливи супстанци, за да се потврди дијагнозата. Лекувањето обично вклучува избегнување на хранливите супстанци кои предизвикуваат интолеранција.
Микробиолошки анализи
Се користат за идентификација, карактеризација и пратење на различни микроорганизми, вклучувајќи бактерии, вируси, паразити и гноеви.
Овие анализи се изведуваат со користење на разни методи како што се културални тестови, молекуларни тестови и микроскопски прегледи, и се користат во разни области како што се медицина, храна, вода, животна средина и индустрија. Микробиолошките анализи се користат за дијагностицирање на инфекции, мониторирање на хигиенски стандарди, истражување на микробиолошки патогени и развој на нови лекови и терапии.
Серолошки тестови за инфективни заболувања
Се користат за откривање на антитела или антигени во крвта кои се произведуваат во одговор на инфекција со патогените.
Овие тестови вклучуваат различни методи како што се имунохемијска анализа (ELISA), имунофлуоресцентен тест (IFA), и други. Серолошките тестови се користат за да се дијагностицираат различни инфективни заболувања, вклучувајќи вирусни, бактериски и паразитарни инфекции. Овие тестови можат да се користат за да се идентификува инфекцијата, да се следи прогресот на болеста, да се оцени имунолошкиот одговор и да се потврди успешноста на терапијата.
Концентрација на терапевтски супстанции во крв и телесни течности
Мерењето на концентрацијата на терапевтски супстанции во крв и телесни течности се извршува како дел од фармакокинетички студии и клинички мониторинг на пациенти кои примаат медикаменти.
Ова вклучува пратење на нивоата на лековите во крвта во различни временски точки, за да се одреди брзината на апсорпција, дистрибуција, метаболизам и елиминација на лекот. Овие информации се користат за да се оптимизира дозирањето на лекот, да се предвиди ефектот и да се избегнат непосакувани реакции. Мерењето на концентрацијата на лековите може да се користи и за да се потврди спроведувањето на терапијата и да се прати реакцијата на пациентите на одредена терапија.